BİR GÜNIŞIĞI HİKAYESİ BÖLÜM 2 Soğanın batsın , yalancısın.

             Dünya'nın gerçekten döndüğüne kanaat getirdim.Ben duruyorum o dönüyor , ben dönüyorum oda dönüyor , neler oluyor yahu ? Dur dur dengemi sağladım yürüyebiliyorum , yanımda günışığı var telefonundan bana bir şeyler gösteriyor,  gözlerimi kısarak telefonun o parlak ekranına bakmaya çalışıyorum ,bembeyaz bir ışık var, içimden bir ses ışığa doğru gitme diyor ,  ne alaka yahu içimdeki seste sarhoş sanırım .Kafamı ekrandan kaldırıp yüzüne bakıyorum , nasılda güzel bakıyor... Bir süre daha bakmaya devam ediyorum , bakışlarında bir gariplik var . Arkamda bir şey mi var ? Neler oluyor diye arkama dönmeye çalışıyorum ve dediğim gibi sadece çalışmakla kalıyorum ,bu gece kendi yörüngem bana ters.Kısa bir süre sonra anlıyorum ki telefonda gösterdiği şeyle ilgili cevap bekliyormuş, gülüyorum ,evet diyorum .Tabi şimdi soracaksınız , sen ne anladın da neye evet dedin. Tabi ki bir şey anlamadım inanın neye evet dediğim hakkında en ufak bir fikrim yok.Bu şekilde yürümeye devam ediyoruz önümüzde İris, x ve komik çocuk var , yola bakıyorum etrafı izlemeye çalışıyorum ama odaklanamıyorum, sahi şuan ben nasıl yürüyorum acaba ? Bu arada günışığı bir şeyler anlatmaya devam ediyor , ya ben seni yerim , yahu bu çocuk beni sevdi mi acaba ? Bunları düşündüğüm sırada ayıp olmasın diye bir yandan da anlattıklarını dinlemeye çalışıyorum ama kesinlikle olmuyor söyledikleri benim için sadece bir uğultu. Eyvah yine bana bakıyor ve sanırım bir cevap bekliyor , en iyi yaptığım şeyi yapıyorum ,gülüyorum hatta gülmemin dozunu ayarlayamayıp kahkaha atmaya başlayınca x arkasını dönüyor , böyle bir surat ifadesi olamaz , olmamalı , ben sana ne yapmış olabilirim diye düşünüyorum ve çok geçmeden aklıma geliyor, haklısın ... Benden sana yar olmaz , yengen olayım mı yakışıklı ??? Daha sonra x yanımıza geliyor hatta bununla da yetinmeyip ortamıza giriyor böyle yürümeye devam ediyoruz . X sürekli bir şeyler anlatıyor , çok affedersiniz bir şey  sorabilir miyim ? Ben şuan sarhoşum kimse bunun farkında değil mi ? Neden bana bir şeyler anlatıyorsunuz , anlamıyorum ,duymuyorum ve en önemlisi cevap vermiyorum.Bu geceden bir şey olmayacağı çok belli , içimden ümitlerim yıkıldı gitti şarkısını söyleyerek devam ediyorum , gecenin sonu belli oldu , taksi ve ev .    
            Yataktayız , gözlerimi tavana dikmiş düşünüyorum ... Ne yapacağım ? Nasıl davranmam gerekiyor ? Bundan sonra neler olacak ? Bunları konuşmam biriyle paylaşmam ve mantıklı bir cevap almam gerekiyor , ağzımı açmak için girişimde bulunuyorum fakat olmuyor çene kaslarım adeta bana engel oluyor .Son bir girişimde bulunup , sağ tarafıma dönüyorum ve konuşmak için yöneliyorum ...
Tabi ki konuşamadım tek yapabildiğim gülmekti bu gülüşüme bir misafirim daha vardı , İris .Evet yanımda yatan İristi yani merak etmeyin .
          Daha sonraki bir kaç gün x ile iyi anlaşmaya çalıştım . Günışığına ulaşabileceğim tek nokta x , o gece günışığının numarasını almak hiç aklıma gelmedi .Hemende sosyal medyadan yapışmak stalklamak istemiyorum çünkü bu sefer kendimi kaptıracağımı , salya sümük yataklara düşeceğimi , depresyona gireceğimi biliyorum o yüzden şuan için tek hedefim x ile aramı iyi tutmak. Canım x seni seviyorum !
           İrisle yürüyoruz , bu geceki tek planımız içip eğlenmek. Bunun içinde gidebileceğimiz en mantıklı yerlerden birindeyiz Alsancak ! Dedikodu yaparak ,insanları eleştirerek yürümek en sevdiğimiz aktivitelerden birisi , o ne giymiş , ay onlar hiç yakışmış mı derken gözüme bir şey çaptı . Bir ışık , Alsancağın o renkleri arasında bir ışık bana doğru yaklaşıyor , bir cisim yaklaşıyor efendim!! Neler oluyor diye daha dikkatli bakmaya başlıyorum ve içten içe  çığlık atmak ne demekmiş o dakika anlıyorum . Bu güzel ışık benim ışığım , GÜNIŞIĞI ! Yahu sen ne yapıyorsun burada ? Yanımıza yaklaşıyor , ağzım açık , azı dişlerim hatta çıkmayan günlerce ağrı çektiren 20'lik dişlerim bile gözüküyor .Heyyy kendine gel kızım , sakin ol , dur bir dakika ... Hoppp yapışıyorum çocuğa "Selam". Parmak uçlarımda yükseliyorum çünkü boyu benden uzun çünkü öpmem gerekiyor . Daha önce bahtsızlığımdan bahsetmiş miydim ? Şöyle anlatayım ; parmaklarımın ucundayım , dudaklarım balık gibi yanaklarına yapışmayı bekliyor ve o kıvrak bir el hareketiyle omzumdan tutup beni yere indiriyor. Bakakalıyorum , ters bir şey yapmamam gerekiyor , sakin olmalıyım , derin bir nefes alıp yüzüne bakıyorum . Dudaklarından şu kelimeler çıkıyor ; "Soğan yedim öpmeyeyim " . Cümleyi doğru anladığımdan emin olmak için İris'e bakıyorum , gülüyor , evet kesinlikle doğru duymuşum . Soğan yerken boğulursun umarım ! Sanki umurumda değilmişcesine kafamı çeviriyorum ,komik çocuğu görüyorum , merhabalaşıyoruz ve o anda başka bir ses duyuyorum , doğru mu duydum bu bir kadın sesi mi ? Başımı bir tık daha çeviriyorum ve boyumdan biraz daha kısa bir kadınla karşılaşıyorum , hayatımda gördüğüm en sevimsiz insan . Size de oluyor mu bilmiyorum ama bazen böyle ilk tanıştığın insanla elektiriğin uyuşmaz ya çok seversin ya hiç sevmezsin  ama bundan sonraki süreçte bu durum hiç değişmez hep ilk anki his devam eder , evet öyle bir andayım ,göz göze geldiğim anda bir şey beni itti ya da kıskançlığımdan öyle hissettim bilmiyorum . Düşmanını yakın tut taktiğini uygulayarak sahte bir gülücükle "merhaba " diyorum , kendimi tanıyorum . İsmini duyduğum anda başlayan huzursuzluk iler ki zamanlarda da devam edeceğini hissetmemden kaynaklanıyormuş , biliyordum başıma bela olacağını ,biliyordum bir sorun olarak kalacağını. Hissetmiştim dememeyi dilerdim oysaki .
           Adını bu kadar duyacağım bir kadını , eğlenmeye giderken tanımak istemezdim , senin yanında görmek istemezdim . Ne o gün ne ondan sonraki günlerde senin yanında olmasını, senin dudaklarından onun adını duymayı hiç sevemedim.
           Nerede miyiz ? En sevdiğimiz meyhane de, en sevdiğimiz masada, o zaman ŞEREFE !
Sonrası için döneceğim , beni bekleyin ...